Trasa:

1. Szczecin Zdroje (przystanek PKP) Zdroje założono w 1750 r. na gruntach wsi Podjuchy. W XIX w. bardzo rozwineło się tu ogrodnictwo (kwiaty wysyłano do Berlina), powstały również liczne zakłady przemysłowe (cementownia "Stern", wytwórnia organów "Grunberg" i in.) W połowie XIX w. na terenie Zdrojów zaczeły powstawać pierwsze zajazdy i kawiarnie przeznaczone do obsługi turystów zmierzających do Puszczy Bukowej. Po drugiej wojnie światowej Zdroje nosiły nazwę "Czanowo" zaś dworzec kolejowy przez pewien czas zwany był "Zaborsko" 2. Skórcza Góra - wzniesienie o wysokości 71 m npm., pokryte lasem sosnowo - dębowym. Nazwa pochodzi od wyrazu: "skorzec", "skorc" czyli szpak		Miejsce zbiórki: przystanek PKP Szczecin-Zdroje

3. Jezioro Szmaragdowe - powierzchnia ok. 2,5 ha, głębokość ok. 18 m, lustro wody na wysokości 42 m npm. Jezioro ma kształt trójkąta o długości ok. 275 m i szerokości do 150 m. Jezioro powstało 16 lipca 1925 roku na skutek gwałtownego wlania się wody do wyrobisk odkrywkowej kopalni margli kredowych. Okolice Jeziora Szmaragdowego uznawane są powszechnie za najpiękniejszy zakątek Szczecina
4. Droga Graniczna - prowadzi znad Jez. Szmaragdowego do Przełęczy Trzech Braci (biegnie po niej szlak niebieski), i dalej do skrzyżowania z Drogą Furmańską (dł. 5 km). 5. Psie Pole - niewielka polana przy skrzyżowaniu Drogi Granicznej (szlak niebieski) i drogi Ganek (szlak żółty). Według dawnych podań, w miejscu tym gromadzili się myśliwi ze sforami psów przed wyruszeniem na polowanie.

6. Przełęcz Trzech Braci - przełęcz pomiędzy trzema wzgórzami: Bukowcem, Kopytnikiem i Klasztornym. Tu również zbiegały się granice trzech średniowiecznych właścicieli Puszczy Bukowej (miasta Szczecina, klasztoru w Kołbaczu i rodziny von Palenów z Chlebowa). Zagadkową nazwę przełęczy próbuje również tłumaczyć legenda:
Dawno, dawno temu, w miejscu tym napadało na podróżnych trzech braci-rozbójników. Pewnego razu napadli na starego harfiarza, prowadzonego przez córkę o niezwykłej urodzie. Bracia zabili starca, a dziewczynę uwięzili, by im prowadziła gospodarstwo. Jej urok sprawił, że zapałały miłością zbójeckie serca, Wszyscy trzej daremnie starali się o względy dziewczyny, W końcu doszło do walki, w której bracia pozabijali się wzajemnie. Dziewczyna pochowała zbójców pod trzema głazami, z których wyrosły trzy okoliczne wzgórza, a sama, nie chcąc wracać do ludzi po tylu strasznych przeżyciach, zamieniła się w drzewo do dziś rosnące na rozwidleniu Drogi Kołowskiej i Kluckiej
legendę zacytowano z przewodnika Wojciecha Lipniackiego "Knieja Bukowa pod Szczecinem" ZW-P PTTK Warszawa 1981

7. Głaz przy Autostradzie - granit ciemnoszary o obwodzie 720 cm i wysokości 150 cm

9. ul. Chabrowa

10. PKP Podjuchy (META) - przystanek linii autobusowej nr 55

ZDJĘCIE Z RAJDU

Młodzież ze szkoły w Kołbaczu na trasie rajdu