128 Rajd Promienisty
12.06.2011 (niedziela)

dystans: 13 km
zbiórka: koło kościoła w Załomiu - godz.10.00 (przystanek autobusów nr 77 "Załom Krzyżówka")
dojazd autobusem nr 56 odjeżdżającym z Basenu Górniczego o godz. 9.15 do ul. Emilii Gierczak w Dąbiu,  a następnie przesiadka na autobus nr 77 odjeżdżający o godz. 9.33.

Zapraszamy wszystkich chętnych do odbycia nietypowej wędrówki. Zwykle bowiem wędrujemy wśród lasów i pól, tym razem zaś trasa naszego marszu będzie wiodła wśród trzcinowisk i podmokłych łąk.
Wędrować bowiem będziemy wzdłuż południowo-wschodniego brzegu, jednego z największych polskich jezior - jeziora Dąbie.

Kościół w Załomiu
pw. Przemienienia Pańskiego

proj. Walenty Zaborowski
kościół został poświęcony w 1987 r.

 


Wycieczkę rozpoczniemy przy nowym kościele w Załomiu, po czym udamy się w kierunku północno zachodnim mijając pomnikowe dęby (dęby Holendrzy) i dochodząc do brzegu jeziora Dąbie. Dalej wędrować będziemu w kierunku południowym wzdłuż brzegu jeziora.
Po drodze mijać będziemy różne urządzenia hydrotechniczne (śluzy, jazy, przepompownie). Większość tych budowli powstała przed II wojną światową.

Przykład działalności bobrów
 - ścięte drzewo nad brzegiem jeziora Dąbie


Podczas wędrówki uda nam się najprawdopodobniej dostrzec ślady działalności bobrów - w postaci ściętych drzew. W rozległych trzcinowiskach bytują również inne zwierzęta, dużo jest zwłaszcza ptaków.

Bóbr - ssak ziemno-wodny należący do rodziny gryzoni; długość ciała do 1 m, ogona ok.40 cm, sierść brunatna, palce tylnych nóg spięte błoną pływną. Żywi się gałązkami osiki i wierzby, a także trzciną i innym pokarmem.
Słynie z umiejętności spiętrzania wody poprzez ścinanie drzew i formowanie z nich tam.

W owych tamach niektórzy naukowcy doszukują się geniuszu konstrukcyjnego bobrów , inni zaś uważają iż tamy powstają przypadkowo, a ścinanie drzew przez bobry tłumaczą koniecznością scierania przez nie zębów.

(rysunek pochodzi z Encyklopedii Powszechnej PWN, Warszawa 1973)


Naszą wycieczkę zakończymy w dzielnicy Dąbie, do której dotrzemy ulicą Jeziorną.

Jezioro Dąbie - położone jest w granicach Szczecina. Misa jeziora jest pochodzenia deltowego i stanowi rynnę aluwialną będącą przedłużeniem koryta Odry Wschodniej, czyli Regalicy. Jezioro Dąbie jest czwartym co do wielkości jeziorem w Polsce o: powierzchni 56 km kwadrat., objętości 0,168 km sześć., długości maksymalnej 15 km i maksymalnej szerokości 7,5 km.
Misa jeziora jest wyraźnie podzielona na dwa płosa: jezioro Dąbie Wielkie i jezioro Dąbie Małe (płoso południowe). Dno całego jeziora jest płaskie, głębokość średnia wynosi 2,5 m, a maksymalna 4,5 m (bez u względnienia toru wodnego na Dąbiu Wielkim, gdzie głębokość wynosi od 6,0 do 8,0 m). Wyraźnie płytsze jest Dąbie Małe, gdzie głębokość nie przekracza 1,5 m.
Linia brzegowa całego jeziora jest dobrze rozwinięta. Jezioro Dąbie jest zbiornikiem przepływowym zasilanym głównie przez Odrę Wschodnią, czyli przez Regalicę. Od czasu sztucznego rozdziału koryta Odry w rejonie Widuchowej na Odrę Zachodnią i Wschodnią, ta ostatnia wprowadza do jeziora Dąbie około 65 % wód całego przepływu Odry wynoszącego minimalnie 1 33 m3/s,maksymalnie 3 500 m 3/s, średnio 519 m 3/s. Wskaźnik wymiany wód w jeziorze wynosi 55.
Drugim znaczącym dopływem jeziora Dąbie Małe jest rzeka Płonia charakteryzująca się średnim przepływem 3,49 m 3/s. Udział Płoni w wymianie wód jeziora Dąbie stano 0,6 % udziału Odry. Od strony zachodniej jezioro posiada liczne połączenia poprzez kanały z Odrą Zachodnią, umożliwiając tym samym wymianę wód. Na stronie wschodniej mają ujścia liczne strumienie, kanały i rowy melioracyjne wprowadzające dodatkowe zanieczyszczenia ze zlewni rolniczej Odpływ z jeziora odbywa się głównie poprzez Iński Nurt oraz poprzez kanały. Warunki hydrochemiczne jeziora komplikowane są przez nietypowe układy hydrologiczne, skomplikowaną sieć hydrograficzną oraz estuariowy charakter tego zbiornika.
Autor: Marcin Bas "Stan środowiska przyrodniczego Szczecina i regionu", Szczecin, kwiecień 2000 r.